اسید آسکوربیک که به آن ویتامین c نیز گفته می‌شود یک ویتامین محلول در آب و جزء افزودنی‌های غذایی است. این ماده به‌صورت پودر کریستالی سفید است که در صورت وجود ناخالصی در برخی نمونه‌ها به رنگ زرد مشاهده می‌شود و دارای طعم کمی اسیدی می‌باشد. اسید آسکوربیک ترکیبی آلی با فرمول C6H8O6 است که درگذشته با نام هگزورونیک اسید شناخته می‌شد. این اسید به‌خوبی در آب حل می‌شود و محلول اسیدی ضعیفی به وجود می‌آورد. همچنین آسکوربیک اسید عامل کاهنده ضعیفی به شمار می‌آید. این ماده به‌راحتی با آب ترکیب شده و با اکسیژن واکنش نشان می‌دهد و دچار اکسیداسیون می‌شود.
با اسید آسکوربیک بیشتر آشنا شوید
آسکوربیک اسید به مقدار کمی در الکل محلول است و در کلروفرم، بنزن و اتر نامحلول می‌باشد. تزریق این ماده یک راه‌حل برای استریل است. این ترکیب به دودسته L (levo) و D (dextro) تقسیم می‌شود. دسته L همان ترکیبات ویتامین C است که برای بدن انسان و جانداران بسیار حیاتی است و نقش فراوانی در سلامت بدن دارد. دسته D را می‌توان به‌صورت شیمیایی تولید کرد؛ ولی نقش زیستی مهمی ندارد. این محصول ضدباکتری بوده و در معرض نور به‌تدریج تاریک می‌شود. از نظر علمی در حالت خشک در هوا پایدار است، اما به‌سرعت در محلول اکسید می‌شود.
خرید آسکوربیک اسید
شرکت تارا طب با بیش از ده سال سابقه فعالیت در زمینه واردات و تأمین مواد اولیه، مفتخر است مواد اولیه شیمیایی و تجهیزات آزمایشگاهی موردنیاز شما از بهترین برندهای روز دنیا را با نازل‌ترین قیمت بازار در اختیارتان قرار دهد. شما می‌توانید جهت کسب اطلاعات بیشتر، استعلام قیمت و خرید از طریق راه‌های ارتباطی موجود در قسمت تماس با ما اقدام بفرمایید.
تاریخچه آسکوربیک اسید
شروع کشف اسید آسکوربیک متعلق به زمانی است که دانشمندان دریافتند مصرف برخی خوراکی‌ها از ابتلا به بیماری اسکوروی یا اسکوربوت جلوگیری می‌کند. این بیماری در اثر کمبود ویتامین ث به وجود می‌آید. ویتامین ث نقشی اساسی در تولید پروتئین‌های ساختمانی بدن مانند کلاژن دارد و کمبود آن موجب ضعیف‌شدن ساختمان بافت‌ها می‌شود. علائم اصلی این بیماری شامل خستگی، خونریزی لثه، ورم اندام‌ها و… می‌باشد. خاصیت ضد اسکوربوتی بعضی از خوراکی‌ها در قرن 18 میلادی توسط جیمز لیند شرح داده شد.
آکسل هولست و تئودور فرولیش در سال 1907 دریافتند که عامل ضد اسکوربوتی در خوراکی‌ها محلول در آب بوده و با ماده شیمیایی که موجب پیشگیری از مبتلا شدن به بیماری بری‌بری می‌شود متفاوت است. آقای آلبرت سنت گیورگی دانشمند مجارستانی و برنده جایزه نوبل پزشکی بین سال‌های 1928 و 1932 یک ماده شیمیایی را به‌عنوان کاندیدایی برای عامل ضد اسکوربوتی شناسایی کرد و آن را هگزورونیک اسید معرفی کرد. سنت گیورگی این ماده را ابتدا از گیاهان و سپس از غده فوق‌کلیوی جانوران به دست آورد. نهایتاً چارلز گلن کینگ در سال 1932 موفق به تأیید خاصیت ضد اسکوربوتی هگزورونیک اسید شد.
در سال 1933 یعنی یک سال بعد، والتر نورمن هاورث مشغول به کار بر روی یکی از نمونه‌های سنت گورگی از هگزورونیک اسید که از پاپریکا استخراج شده بود، شد و توانست ماهیت ایزومری و ساختار شیمیایی آن را شناسایی کند. برای اولین‌بار وی در سال 1934 از سنتز آسکوربیک اسید خبر داد. سنت گورگی و هاورث در نهایت به دلیل کاربرد هگزورونیک اسید ابتدا نام آسکوربیک اسید به معنای ضد آسکوربوت و سپس نام اختصاصی L- آسکوربیک اسید را پیشنهاد دادند. در سال 1937 به‌پاس قدردانی از زحمات این دو دانشمند جایزه نوبل شیمی به هاورث و جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی به سنت گورگی اهدا شد.
فرایند تولید آسکوربیک اسید
ویژگی‌های شیمیایی آسکوربیک اسید
اسیدیته
اسید آسکوربیک یک کربوکسیلیک اسید وینی‌لوگ بوده و در صورت ازدست‌دادن پروتون یکی از هیدروکسیل‌هایش به آنیونی به نام آسکوربات تبدیل می‌شود. این ویژگی از مشخصه‌های ریداکتون‌ها است. ریداکتون‌ها، اندیول‌هایی هستند که در ساختار خود یک گروه کربونیل در همسایگی گروه اندیول دارند. در آنیون آسکوربات یک حالت رزونانسی در یکی از الکترون‌ها مشاهده می‌شود که در تصویر زیر قابل‌رؤیت است. به همین دلیل خاصیت اسیدی این ماده بیشتر از چیزی است که از ترکیبی با یک گروه هیدروکسیل ایزوله انتظار می‌رود.
نمک‌ها
آنیون آسکوربات نمک‌هایی را می‌تواند تشکیل دهد که به معروف‌ترین آن‌ها در زیر می‌پردازیم:
سدیم آسکوربات: این نوع در صنایع غذایی و دارویی به کار می‌رود و دارای بالاترین فراهمی زیستی در میان حالات مختلف ویتامین ث است.
کلسیم آسکوربات: به‌عنوان افزودنی مجاز خوراکی این نوع استفاده می‌شود.
پتاسیم آسکوربات: نوعی افزودنی غذایی که در کشورهای بریتانیا و آمریکا غیرمجاز و در استرالیا افزودنی مجاز به‌حساب می‌آید.
استرها
این اسید می‌تواند با اسیدهای آلی مانند یک الکل واکنش دهد و استر تولید کند. معروف‌ترین این استرها عبارت‌اند از:
آسکوربیل پالمیتات: افزودنی مجاز غذایی باخاصیت آنتی‌اکسیدانی
آسکوربیل استئارات: افزودنی مجاز غذایی در مارگارین
حمله نوکلئوفیلی
حمله نوکلئوفیلی آسکوربیک اسید به یک پروتون موجب تولید 1 و 3 – دی کتون می‌شود:
اکسیداسیون
یون آسکوربات گونه شیمیایی غالب اسید آسکوربیک در PH بیولوژیک است. این یون کاهنده‌‌ای ضعیف و آنتی‌اکسیدان به‌حساب می‌آید. آسکوربات با ازدست‌دادن یک الکترون، یک رادیکال آزاد الکترونی می‌سازد و با ازدست‌دادن الکترون دوم، دی هیدرو آسکوربیک اسید تولید می‌کند. به طور معمول، آسکوربات با گونه‌های فعال اکسیژن مانند رادیکال آزاد هیدروکسیل واکنش می‌دهد. درصورتی‌که اسید آسکوربیک در تماس با اکسیژن قرار بگیرد، دچار اکسیداسیون بیشتر می‌شود و موادی مانند دی کتوگلونیک اسید، زایلونیک اسید، ترئونیک اسید و اگزالیک اسید تولید می‌کند.
ساختار مولکولی آسکوربیک اسید
کاربردهای آسکوربیک اسید
دارویی
ویتامین C یک ماده مغذی است که بدن برای ایجاد و حفظ استخوان‌ها، رگ‌های خونی و پوست به آن نیاز دارد. همچنین این ماده باعث بهبود بریدگی، ساییدگی و زخم‌ها می‌شود. اسید آسکوربیک به مبارزه با عفونت کمک می‌کند. این اسید مانع از تبدیل مواد محرک در دود، دود تنباکو و برخی مواد غذایی به مواد مسبب سرطان می‌شود. به نظر می‌رسد این ماده خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و فشارخون را کاهش می‌دهد. به تنظیم سطح کلسترول کمک کرده و خطر ابتلا به آب‌مروارید را کاهش می‌دهد. آسکوربیک اسید در جذب آهن نیز مؤثر است.
افزودنی غذایی
مصرف این ماده و نمک‌های آن در صنایع غذایی به‌عنوان افزودنی مجاز و برای مبارزه با اکسیداسیون مواد غذایی است. این اسید توسط اتحادیه اروپا و سازمان غذا و داروی ایالات متحده، نیوزلند و استرالیا به‌عنوان افزودنی مجاز خوراکی شناخته شده است.
مکمل‌های غذایی
اسید آسکوربیک در تولید مکمل‌های غذایی مانند مولتی‌ویتامین‌ها و قرص جوشان ویتامین ث به کار می‌رود.
مصارف غیر غذایی
این اسید به‌راحتی اکسید می‌شود، به همین دلیل به‌عنوان نگهدارنده و کاهنده در محلول‌های ظهور عکس مورداستفاده قرار می‌گیرد. در میکروسکوپی فلئورسنس و روش‌های آزمایشگاهی دیگر بر پایه فلئورسنس از آسکوربیک اسید به‌عنوان آنتی‌اکسیدان برای افزایش سیگنال‌های فلئورسنت و نوررنگ بری مواد رنگی استفاده می‌شود. همچنین این ماده در پاک‌کردن لکه‌های فلزی تجزیه شده؛ مانند آهن از سطوح فایبرگلاس به کار می‌رود. در صنعت تولید پلاستیک این ماده می‌تواند سرعت تشکیل زنجیره‌های مولکولی را افزایش دهد و موجب کاهش پرتی در خط تولید شود.
در تولید پلاستیک استفاده از روش‌هایی که آسکوربیک اسید در آن به کار می‌رود به‌صرفه‌تر و بهتر از روش‌های سنتی است. برای استریل کردن آب در مراحل مختلف تصفیه از قرص‌های ید استفاده می‌شود. اسید آسکوربیک با ید واکنش نشان داده و اثرات قرص‌های ید را خنثی می‌نماید. واکنش این ماده با آب استریل باعث ازبین‌رفتن رنگ، مزه و بوی ید در آب می‌شود. تزریق داخل وریدی دوزهای بالای آسکوربات برای مصارف شیمی‌درمانی و تغییردهنده پاسخ زیستی در حال حاضر تحت بررسی و پژوهش می‌باشد.
تولیدات صنعتی
حدود 80 درصد از تولید آسکوربیک اسید جهان متعلق به کشور چین است. این اسید در مقیاس صنعتی از گلوکز و به کمک فرایند تاریخی رایش اشتین صورت می‌گیرد. این فرایند روشی برای تولید اسید آسکوربیک از D-گلوکز است طی 5 مرحله انجام می‌شود. در سال 1933 این فرایند توسط تادئوس رایش اشتین و همکارانش کشف شد. فرایند رایش اشتین روشی شیمیایی – زیستی می‌باشد که در مرحله اول گلوکز به کمک کاتالیزور هیدروژنه شده و تبدیل به سوربیتول می‌شود.
سوربیتول به‌وسیله میکروارگانیسمی به نام اسنتوباکتر ساب اوکسدانس اکسید و به سوربوس تبدیل می‌شود. تنها یکی از 6 گروه هیدروکسیل از طریق این واکنش آنزیمی اکسید می‌شود. باقی مراحل به کمک روش‌های شیمیایی انجام می‌شود. امروزه از روش بیوتکنولوژیک جدیدتری استفاده می‌شود که ابتدا در دهه 1960 در چین توسعه پیدا کرد و در حال حاضر هم بیشتر در این کشور به کار می‌رود.
مقدار و نحوه مصرف دارویی آسکوربیک اسید
اغلب اسید آسکوربیک به‌صورت خوراکی تجویز می‌شود. در مواردی که تجویز خوراکی امکان‌پذیر نیست و یا سوء جذب می‌شود، امکان دارد داروی IV ، IM یا زیرجلدی تجویز شود. برای تزریق داخل ورید، رقیق کردن با گلوکز یا آب توصیه می‌شود تا بتوان عوارض جانبی داخل وریدی را کاهش داد. متوسط دوز محافظ ویتامین C در بزرگسالان روزانه 70 تا 150 میلی‌گرم است. لازم به ذکر است که در صورت وجود اسکوربوت، دوزهای 300 میلی‌گرم تا 1 گرم در روز نیز توصیه می‌شود. به‌منظور تقویت ترمیم ناخن، دوز 300 تا 500 میلی‌گرم روزانه به مدت یک هفته یا ده روز هر دو قبل و بعد از عمل کافی می‌باشد. در درمان سوختگی، دوزها باتوجه‌به میزان آسیب‌دیدگی بافت کنترل می‌شوند. در سوختگی‌های شدید دوزهای روزانه 1 تا 2 گرم توصیه می‌شود.
اثرات جانبی
در محل تزریق عضلانی یا زیرجلدی امکان درد خفیف گذرا وجود دارد. همچنین تجویز بیش از حد سریع داخل وریدی محلول نیز ممکن است باعث سرگیجه و ضعف موقت شود. بیماران مستعد به بیماری‌های کلیه، دیابتی‌ها، افرادی که تحت آزمایش خون مدفوع قرار دارند و کسانی که در رژیم‌های محدود سدیم یا داروهای ضدانعقاد خون قرار دارند، نباید مدت‌زمان طولانی مقدار زیاد ویتامین C مصرف نمایند. این ماده فقط در صورت نیاز به زنان باردار تزریق شود و منع مصرف برای افراد حساس به آن وجود دارد.
شما می‌توانید جهت کسب اطلاعات بیشتر، استعلام قیمت و خرید از طریق راه‌های ارتباطی موجود در قسمت تماس با ما، با مشاورین فروش شرکت به‌صورت مستقیم در ارتباط باشید. شرکت تارا مدرن طب تجهیز نیازهای شما را در سریع‌ترین زمان ممکن، با نازل‌ترین قیمت بازار فراهم می‌کند.