اسید بوریک آزمایشگاهی

اسید بوریک آزمایشگاهی یک ضعیف معدنی است که با نام‌های هیدروژن بورات یا ارتوبوریک‌اسید نیز شناخته می‌شود. این اسید اغلب به‌عنوان ماده ضدعفونی‌کننده، حشره‌کش، بازدارنده شعله، جاذب نوترون و یا پیش ساز مواد شیمیایی دیگر به‌کار برده می‌شود. این ترکیب به‌صورت بلورهای بی‌رنگ و یا پودر سفید رنگ وجود دارد و درآب نیز محلول می‌باشد. از کاربردهای اسید بوریک در ساخت پارچه فایبرگلاس، کنترل کنندهph، حشره کش، صنعت چرم و… است.

اسید بوریک چیست

اسید بوریک آزمایشگاهی اسید لوئیس یک ظرفیتی است ولی برخی از رفتارهای شیمیایی آن باعث شده تا به‌عنوان اسید برونستد سه‌ظرفیتی نیز شناخته شود. بوریک اسید اغلب در طبیعت به‌صورت کانی ساسولیت موجود است که به‌صورت ماده‌ای جامد سفید یا زردرنگ در اطراف دودخان‌های مجاور آتش‌فشان‌ها و چشمه‌های آب گرم یافت می‌شود. شکل ظاهری این ماده به‌صورت پودر سفیدرنگ یا بلورهای بی‌رنگ وجود دارد و حلال در آب است. این ترکیب یک هیدرات ضعیف اسیدی است که خواص ضدقارچی، آنتی‌سپتیک و ضدویروسی دارد. اسید بوریک در درمان زخم‌های سرد و عفونت‌های مخمر به کار می‌رود.

این ماده اغلب به‌عنوان ماده ضدعفونی‌کننده، بازدارنده شعله، حشره‌کش، جاذب نوترون و یا پیش ساز مواد شیمیایی دیگر کاربرد دارد. این اسید در قدیم به‌عنوان یک گندزدا استفاده می‌شد که می‌توانست باکتری‌ها و قارچ‌ها را از بین ببرد. از زمانی که رومی‌ها و یونانیان باستان برای تمیزکردن و ضدعفونی از آن استفاده کردند این ماده مصرف عمومی پیدا کرد.

اسید بوریک را از کجا تهیه کنیم

اسید بوریک آزمایشگاهی برند مرک در بسته‌بندی بطری پلاستیکی به بازار عرضه می‌شود. اسید بوریک آزمایشگاهی برندهای مختلف دیگری نیز دارد ولی معروف‌ترین آن‌ها مرک است. شما می‌توانید جهت مشاوره و خرید این ماده و سایر مواد آزمایشگاهی مورد نیاز خود از طریق راه‌های ارتباطی موجود در سایت شرکت تارا طب با مشاورین فروش ما در ازتباط باشید.

ویژگی‌های شیمیایی اسید بوریک

• محلول بودن در آب وابسته به غلظت، دما و PH است.
• قرارگیری در گروه اسید لوئیس
• گندزدا و ضدعفونی‌کننده

تاریخچه اسید بوریک چیست

در یونان قدیم بورات برای شستشو و نگهداری مواد غذایی کاربرد داشته است. بعد از آن در سال 1948 ویلیام هومبرگ در آمریکا از این ماده به‌عنوان آفت‌کش استفاده کرد. بوریک اسید به‌صورت کانی ساسولیت در منابع طبیعی همچون اطراف چشمه‌های آب گرم یافت می‌شود. این ماده در برخی مناطق آتش‌فشانی مانند ناحیه توسکانی در ایتالیا و لیپاری در ایسلند به همراه بخار در شکاف‌های زمین وجود دارد. اسید بوریک و نمک آن در آب دریا و بسیاری از گیاهان وجود دارند.

روش تهیه اسید بوریک در صنعت به چه شکل است

معمولأ اسید بوریک را از واکنش بوراکس با یک اسید معدنی به‌عنوان‌مثال اسیدکلریدریک به دست می‌آورند. در تهیه این اسید از کانی‌های معدنی مانند هولیت یا کلمانیت استفاده می‌شود. در این روش کانی موردنظر را با اسیدسولفوریک وارد واکنش می‌کنند تا ترکیبات حاوی بور از کانی‌ها جدا شود. محلول حاوی ترکیبات بور را از سایر مواد جامد معلق در سوسپانسیون جدا می‌کنند. سپس سولفید هیدروژن را به محلول مذکور اضافه می‌کنند تا ناخالصی‌های آهن و آرسنیک موجود در محلول رسوب دهند.

در ادامه این فرایند به محلول باقی‌مانده محلول آمونیاک اضافه می‌کنند تا ناخالصی‌های آمونیوم رسوب داده و جدا شوند. در انتها برای بار دوم محلول را با اسیدسولفوریک گرم وارد واکنش می‌کنند تا این اسید به دست آید. به‌منظور جداسازی بوریک اسید تشکیل شده، محلول را سرد می‌کنند تا بتوانند رسوبات آن را جمع‌آوری کرده و تصفیه بنمایند.

نکات ایمنی و خطرات اسید بوریک

این ماده نیز همانند اسیدهای دیگر برای انسان خطراتی به همراه دارد. مسمومیت با بوریک اسید ممکن است به‌صورت مزمن یا حاد باشد. اگر فردی به‌صورت مکرر در معرض این اسید قرار بگیرد امکان دارد دچار مسمومیت شود. در صورت بلعیدن فرد دچار مسمومیت حاد می‌شود. در قدیم از محلول بوریک اسید رقیق شده برای نظافت و پانسمان زخم‌ها استفاده می‌شد. این کار باعث قرارگرفتن مکرر فرد در معرض این اسید و در نهایت بروز مسمومیت با اسید بوریک می‌شد. علائم مسمومیت با اسید بوریک آزمایشگاهی استفراغ آبی یا سبزرنگ، اسهال، تاول، کما، تشنج، بثورات پوستی قرمز روشن، خواب‌آلودگی، تب، بی‌حالی، فشارخون پائین و انقباض عضلات صورت، دست‌وپا است.

بسته‌بندی و نگهداری اسید بوریک

این ماده باید در محیطی خشک، خنک، با تهویه مناسب و دور از نور خورشید نگهداری شود. ظروف این اسید باید کاملاً محفوظ باشند و دور از عوامل اکسیدکننده انبار شوند.